انگیزش و موفقیت در کنکور و زندگی

 انگیزه و موفقیت در کنکور و زندگی

اگرچه معتقدم کنکور همه چیز زندگی انسان نمی شود و چه بسا افرادی که موفق نشدند در آزمون کنکور دانشگاه قبول شوند ولی در مسیر زندگی موفقیت های فراوانی کسب کردند کنکور همه چیز نیست و زندگی جریان دارد . در اینجا قصد ندارم ماهیت کنکور را زیرسوال ببرم بلکه قصد دارم تا متنی انگیزشی و روحیه بخش درباره کنکور و زندگی بدهم . زندگی هم به نوعی آزمون برای ماست آزمون خوب بودن و مهربان بودن و دوست داشتن هم ، آزمون رقابت برای سالم بودن و مهربان تر بودن. متن انگیزشی برای کنکور و زندگی تقدیم همه دوستان می شود به امید آنکه در همه مراحل زندگی موفقیت رفیق راهتان باشد.

یک لحظه چشماتو ببند… تصور کن که هیچ دستی نداری. نمیتونی چیزی رو با انگشتت لمس کنی یا با دوستات دست بدی. حالا تصور کن که هیچ پایی هم برای راه رفتن نداری. فقط کافیه یه لحظه به این فکر کنی نه دست داری نه پا! حتی فکرش هم تن آدم رو به لرزه میندازه…

تصویر بالا متعلق به نیک وی آچیچ هست. نیک وی آچیچ به خاطر ابتلا به نوعی بیماری بدون دست و پا به دنیا اومد، تو زندگی محدودیت های زیادی داشت اما تونست با این محدودیت ها کنار بیاد و حتی از خیلی افراد سالم موفق تر باشه.
وقتی نیک پا به این جهان گذاشت یه دنیا غم، مشکل، سوال و اضطراب برای والدین به بار آورد. نیک تو هشت سالگی بخاطر تمسخرهای شدید همکلاسی هاش دچار افسردگی شد و اقدام به خودکشی کرد… اما بخاطر علاقه به پدر و مادرش از این کار منصرف شد…
اون با تلاش زیاد یاد گرفت با دو انگشتی که انتهای بدنش وجود داشت بنویسه و کارهای روزانشو انجام بده. نیک در ۲۱ سالگی از دانشگاه با دو مدرک لیسانس در رشته های حسابداری و برنامه ریزی مالی فارغ التحصیل میشه. اون با ادامه فعالیت هاش تبدیل به شخصی شد که سخنرانی هایش برای میلیون ها شنونده در سراسر جهان امید به زندگی و انگیزه به وجود بیاره. نیک وی آچیچ سخنران انگیزشی و مدیر موسسه زندگی بی حد و مرز هست.

در کتاب خودش “زندگی بی حد و مرز” آورده که:

من ایمان دارم که زندگیم حد و مرزی ندارد. دلم می خواهد تو نیز، صرف نظر از دشواری های زندگیت، چنین احساسی داشته باشی. ما همسفریم. در آغاز سفرمان، لطفا قدری درنگ کن و درباره تمامی محدودیت هایی فکر کن که بر زندگی خویش تحمیل کرده ای و یا به دیگران اجازه داده ای بر زندگیت تحمیل کنند. اکنون به این بیندیش که رهایی از این محدودیت ها چه حس و حالی دارد. زندگی تو چگونه می بود اگر همه چیز برایت ممکن می شد؟
“من معجزه‌ای را که از خداوند طلب می‌کردم، خودم در زندگی‌ام رقم زدم”

همه شنیدیم که وقتی آرزویی رو برای خودت متصور میشی، حتما توانایی رسیدن به اون آرزو رو داشتی که تونستی حتی بهش فکر کنی..
پشت نکن به آرزوهات!
هر کسی آرزوی پزشکی تهران و دندون بهشتی و… رو نداره
هرکسی آرزوی برق شریف و مکانیک امیرکبیر رو نداره..
فقط کافیه باور کنی، شوق سوزان برای رسیدن بهش رو داشته باشی، ایمان بیاری که اگه راهی رو که افراد موفق رفتن رو طی کنی
رسیدن به موفقیت حتمیه…
تو که این آرزو ها رو داری پس حتما لیاقت رسیدن بهش رو داشتی که این رویا سراغت اومده
تو این دنیای پر از فراوانی به راستی سهم تو چیه…
دلت نمیخاد عصر پاییزتو تو یه کافه بشینی و فنجون قهوتو از کنار سویچ ماشین آخرین مدلت برداری و بنوشی و قرار کاری هاتو چک کنی…
یه نگاه به شهر که بندازی
پر از لیسانسه هایی که فقط اسم یه لیسانسه یا فوق لیسانس رو یدک میکشن
قبولی تو دانشگاه ضامن موفقیت نیست!
چرا که هر رشته دانشگاهی بازار کار موفق نداره بازی بین ۲ تا ۳ هزار نفر اوله.
قبولی تو فلان رشته تو شهر های گوشه کنار کشور تو رشته هایی که بازار کار ندارند و فقط تنها چیزی که میمونه یه برگه به نام مدرکه!
کاش تو هم داد بزنی بگی منم بازی..
کاش قدر بدونیم که خدا هر روز اجازه زندگی کردن بهتون میده..
اینکه هر روز اجازه زندگی رو داری یعنی اون بالایی از تو توقع بیشتری داره
یعنی اینکه جایگاه تو اینی که الان هستی نیست..
رفیق یادت باشه بعضی وقتا خیلی زود دیر میشه
تا موفقیت فقط یه گام فاصله داری اونم ایمان به خودته…
نیازه آدم بعضی وقتا با خودش و وجدانش خلوت کنه… شاید داری عوضی راهو میری…
این رسمش نیس…
این جواب اون همه سختی که تو این ۱۲ سال درس خوندن کشیدی نیست…
بجنب بزار شادی باشه بعد کنکور
نه حسرت و افوس…

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود صحنه پیوسته به جاست. خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد…
  موفق و پایدار و سلامت باشید

رمز موفقیت  با پول زیاد ؟

  در هر کسب و کار موفقیت غایت و هدف اصلی می باشد یقینا کسب و کاری که با کسب درآمد و سودهی لازم همراه نباشد به سرانجامی نخواهد رسید. برای موفقیت علاوه بر ایده و زمان مناسب ارائه،منابع انسانی و سرمایه لازم است ولی در کسب و جذب سرمایه هرگز نباید دنبال سرمایه های بزرگ بود. کارآفرینی که فقط دنبال سرمایه های کلان باشد در واقع فرصت سوزری می کند در اینجا زندگی یک از بزرگترین کارآفرینان در عرصه اینترنت که جهان را تحت تاثیر قرار داد و خود کسب درآمد بالایی داشته است، خواهد آمد او نشان داد با تلاش و کوشش و نه سرمایه بزرگ می توان موفقیت به دست آورد.

رید ‌هافمن شاید به اندازه بیل گیتس یا مارک زاکربرگ در ایران مشهور نباشد، اما یکی از شناخته‌شده‌ترین کارآفرین‌های دنیاست که همان‌طور که خودش همیشه آرزو داشت، توانست با یک ایده خارق‌العاده به یکی از تاثیرگذارترین افراد دنیا تبدیل شود.
اگرچه ‌هافمن در ابتدا رویای نویسندگی را در سر می‌پروراند، اما خیلی زود فهمید که تجارت الکترونیکی و شبکه‌های اجتماعی آن‌جایی است که می‌تواند موفقیت را در آن پیدا کند. اگرچه تجربه‌های اولیه ‌هافمن در این حوزه با شکست مواجه شد، اما او همان‌طور که در مصاحبه‌ای با بلومبرگ گفته است، از این شکست‌ها یاد گرفت که سریع رو به جلو حرکت کند و هرگز سعی نکند کامل باشد. ‌هامفن با همین رویکرد در حال حاضر یکی از ثروتمندترین کارآفرین‌های دنیاست.
نخبه کوچکی که دنبال استقلال می‌گشت!
رید‌ هافمن در سال ۱۹۶۷ در کالیفرنیا به دنیا آمد، اما دوران کودکی و نوجوانی‌اش را در برکلی گذراند و در تمام طول تحصیل تا دوران دبیرستان مثل هر دانش‌آموز عادی دیگری به مدارس دولتی می‌رفت، اما در دوران دبیرستان پدر و مادر رید که هر دو وکیل دادگستری بودند، به این نتیجه رسیدند که شاید درس خواندن در یک مدرسه کوچک با کلاس‌های کم‌جمعیت و جایی نزدیک به خانه برای رید بهتر خواهد بود. اما او کسی نبود که به این راحتی‌ها استقلالش را از دست بدهد، بنابراین ترجیح داد به مدرسه‌ای در ورمونت برود و کاملا روی پای خودش باشد. دبیرستانی که درنهایت مورد تایید رید و والدینش قرار گرفت، مدرسه پوتنی بود که مسئولانش تاکید زیادی دارند که دانش‌آموزان باید در طول تحصیل در زمینه‌های مختلف تجربه‌آموزی کنند و مهارت‌های مختلفی ازجمله کشاورزی، هنر و… را بیاموزند. رید دوران دبیرستان را در این مدرسه گذراند و پس از آن به کالیفرنیا برگشت و رهسپار دانشگاه استنفورد شد.
از فلسفه تا سیستم‌های نمادین
نتیجه برنامه استعدادیابی دانشگاه استنفورد که با نام برنامه آموزش و پرورش لیبرال مشهور است و تازه‌واردها را برای پیدا کردن استعدادهای واقعی‌شان راهنمایی می‌کند، این بود که رید‌ هافمن جوان در زمینه فلسفه استعداد دارد، اما این پیش‌بینی رید را قانع نکرد. او با توجه به شناختی که از خودش داشت و علایقی که تا آن زمان به آن‌ها پی برده بود، مطمئن نبود که فلسفه به‌تنهایی بتواند تمایل او را ارضا کند. بنابراین با مشورت یکی از راهنمایان دانشگاه تصمیم گرفت وارد رشته سیستم‌های نمادین و علوم شناختی شود و درنتیجه لازم بود در زمینه فلسفه، زبان‌شناسی، روان‌شناسی، منطق ریاضی و علوم کامپیوتر ماهر شود. ‌هافمن در سال ۱۹۹۰ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و توانست بورس تحصیل در دانشگاه آکسفورد را به دست بیاورد و در سال ۱۹۹۳ نیز مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته فلسفه از این دانشگاه گرفت.
آینده در شبکه‌های مجازی نهفته است
تحصیل در رشته مطالعات نمادین و پس از آن فلسفه باعث شد که رید به موضوع تبادل اطلاعات علاقه‌مند شود و در این دوران به‌شدت تحت تاثیر نتایج پژوهش‌ها و مطالعات چهره‌های شاخص حوزه رسانه ازجمله مارشال مک‌لوهان به‌ویژه جمله مشهور او که «رسانه خودِ پیام است» قرار گرفت و در نتیجه مطالعاتش به این نتیجه رسید که به‌زودی تغییرات گسترده‌ای در زمینه رسانه ایجاد می‌شود که آینده بشریت را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. رید در دورانی که در آکسفورد درس می‌خواند، به مطالعه‌ در زمینه نفوذ فلسفه تحلیلی بر کشورهای انگلیسی‌زبان علاقه‌مند شد و در این زمینه دست به مطالعه زد و حتی چند وقتی هم به‌عنوان مدرس مشغول به کار شد، اما نه روشن‌فکری اجتماعی و نه تدریس یا نویسندگی هیچ‌کدام نمی‌توانست اشتیاق او را ارضا کند، بنابراین دوباره به کالیفرنیا، یعنی جایی که تحصیلاتش را شروع کرده بود، برگشت و با دوستانی که از دوران تحصیل در دانشگاه استنفورد داشت، وارد کار در زمینه فناوری شد. سرپرستی تولید در بخش تجربه کاربری شرکت اپل یکی از اولین شغل‌هایی بود که رید ‌هافمن به دست آورد و همان‌جا بود که ایده راه‌اندازی شبکه اجتماعی eWorld به ذهنش رسید. هر چند این ایده سرانجام موفقیت‌آمیزی نداشت، ولی دست‌کم رید ‌هافمن متوجه شد که این حوزه آینده‌ بسیار درخشانی خواهد داشت. او ازجمله کسانی بود که اعتقاد داشتند شبکه‌های اجتماعی با افزایش سرعت و گسترش اینترنت در دنیا می‌توانند روابط انسانی را به‌شدت تحت‌الشعاع قرار دهند. یکی دو سال بعد او شبکه eWorld را به AOL فروخت و در همان سال از شغلی که در اپل داشت، استعفا داد تا ادامه کارش را در فوجیتسو پی‌گیری کند. هنگامی که ‌هافمن eWorld را در سال ۱۹۹۶ به AOL فروخت، اپل تازه متوجه برتری این شبکه شد.
در جست‌وجوی موفقیت بزرگ با سرمایه کم
رید‌ هافمن در این زمان احساس می‌کرد که طی سه، چهار سال گذشته تنها از این شاخه به شاخه دیگر پریده و با ادامه این روند هرگز نمی‌تواند به آن‌چه می‌خواهد، برسد. او در این دوران سرمایه چندانی نداشت و می‌دانست که با سرمایه کم احتمال موفقیت شرکتی که برای خودش تاسیس کند، آن‌قدرها زیاد نخواهد بود. ولی ریسک کرد و سوشال نت دات کام را راه انداخت و در این زمان تنها سه سال از ورود او به عرصه فناوری می‌گذشت. هدف اولیه ‌هافمن این بود که روی سرویس دوست‌یابی اینترنتی تمرکز کند، اما به‌سرعت متوجه شد که این تکنولوژی ارتباطی می‌تواند در زمینه ساخت انواع روابط انسانی ازجمله روابط تجاری در فضای کسب‌وکار مفید باشد.
تجربه موفقیت‌آمیز پی‌پال و تمرکز بر معاملات اینترنت
راه‌اندازی سوشال نت دات کام تقریبا هم‌زمان با پیشنهاد پیتر ثیل (از هم‌کلاسی‌‌های قدیمی رید در استنفورد) برای پیوستن او به استارت‌آپ تازه تاسیس پی‌پال با هدف تمرکز بر پردازش معاملات اینترنتی بود. ‌هافمن با ورودش به پی‌پال توانست با آدم‌هایی همچون ایلان ماسک همکار شود. ‌هافمن با تجربه‌ای که در سوشال نت دات کام به دست آورده بود، به پی‌پال کمک کرد تا به جای تمرکز بیش از اندازه بر پردازش پرداخت‌های فرد به فرد، روی پردازش پرداخت‌های مشتری به فروشنده تمرکز کند.
خداحافظی با سوشال نت و تولد لینکدین
تا سال ۲۰۰۰ میلادی رید هم‌چنان درگیر دو پروژه پی‌پال و سوشال نت دات کام بود، اما به مرور به این نتیجه رسید که پی‌پال به حضور دائمی و تمام وقت او نیاز دارد و از طرف دیگر سوشال نت جایی نیست که بتواند هدف‌های بلند او را تامین کند. بنابراین سوشال نت را رها کرد. همه سرمایه‌ای را که در این زمان به دست آورده بود، وارد پی‌پال کرد و به سمت ریاست اجرایی شرکت رسید. در ۲۰۰۲ شرکتeBay، پی‌پال را به مبلغ ۱,۵ میلیارد دلار خرید و سهمی که ‌هافمن از این معامله به دست آورد، به او کمک کرد تا بتواند روی ایده اصلی خودش کار کند و البته سرمایه‌گذاری‌هایی نیز در چند شرکت دیگر انجام دهد.
تجربه‌ای که ‌هافمن در پی‌پال و سوشال‌نت به دست آورده بود، به او نشان داد که هویت حرفه‌ای افراد در اینترنت از اهمیت بالایی برخوردار است و او در این زمان آماده بود تا لینکدین را به‌عنوان تجربه‌ای جدید به جهان معرفی کند. کلید این کار در سال ۲۰۰۲ و در یکی از اتاق‌های منزل مسکونی رید زده شد و در ماه اول آغاز به کار سایت لینکدین حدود ۴۵۰۰ نفر وارد این شبکه اجتماعی شدند و به مرور آن را به بزرگ‌ترین شبکه‌ اجتماعی با محوریت کسب‌وکار تبدیل کردند.
سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیون دلاری روی فیس‌بوک به توصیه ‌هافمن
هافمن شم اقتصادی خوبی دارد و تسلط زیادی روی فضای استارت‌آپ دارد و دقیقا به همین خاطر هم هست که او جزو اولین کسانی بود که به اهمیت فیس‌بوک و فرندستر پی برد و برای سرمایه‌گذاری سراغشان رفت. ایده‌ای که زاکربرگ برای فیس‌بوک داشت، به‌شدت رید ‌هافمن را تحت تاثیر قرار داد و او خیلی زود قبول کرد که روی فیس‌بوک سرمایه‌گذاری کند، اما با توجه به این‌که لینکدین تازه شروع به کار کرده بود، حاضر نشد سمت اجرایی در فیس‌بوک داشته باشد تا بتواند روی استارت‌آپ خودش تمرکز بیشتری داشته باشد. او حتی مارک زاکربرگ را به ثیل، دوست، همکار و هم‌کلاسی قدیمی‌اش هم معرفی کرد و ثیل هم به توصیه ‌‌هافمن با سرمایه‌گذاری روی فیس‌بوک ۵۰۰ میلیون دلار پول به آن تزریق کرد. به گفته‌ ‌هافمن این پرهزینه‌ترین سرمایه‌گذاری او در طول زندگی‌اش بوده است.
فیلسوفی که میلیاردر شد!
لینکدین برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ وارد بازار سرمایه شد. در آن زمان ارزش سهام او را در این شرکت ۲,۳۴ میلیارد دلار تخمین زدند. در سال ۲۰۱۴ هر ثانیه دو نفر به شبکه لینکدین می‌پیوستند و ارزش دارایی‌های رید‌ هافمن به ۴,۵ میلیارد دلار رسیده بود. او تاکنون در راه‌اندازی بیش از ۸۰ استارت‌آپ و شرکت نوآور سرمایه‌گذاری کرده و در هیئت مدیره موزیلا، FWD.us نیز فعالیت دارد. ‌هافمن در سال ۲۰۱۶ لینکدین را به مبلغ ۲۶,۲ میلیارد دلار به مایکروسافت فروخت تا عنوان بزرگ‌ترین خرید در تاریخ این شرکت ثبت شود.

کسب درآمد .استارت‌‌آپ . پول درآوردن . رید هافمن . سرمایه کسب و کار . سوشال نت . شبکه اجتماعی . کسب و کار با سرمایه کم . لینکداین